Roadtrips

Het zuiden van Laos staat bekend omwille van de zogenaamde loops. Kleine roadtrips die je met een gehuurde motorfiets rijdt. Met onderweg indrukwekkende karstrotsen, azuurblauwe meertjes, verdoken waterallen en de Kong Lor grot. Die laatste is een zeven kilometer lange ondergrondse rivier die je via een bootje dwars door de berg naar de volgende vallei brengt. In deze streek is er in 2005 een knaagdier van 26 centimeter ontdekt dat tot dan toe ongekend was in de wetenschap. Niet in de natuur maar wel op de lokale markt waar het beestje verkocht werd als vlees. De Laotiaanse rotsrat.

Een tweede loop, verder naar het zuiden, neemt ons mee over het frisse (Goddank) Bolaven plateau. Wegens haar hoogte en neerslag is de regio uitermate geschikt voor het kweken van koffie. Het water vloeit vervolgens van de heuvels af via de hoogste waterval van het land richting de Mekong, de levensader van Laos en de leidraad van dit deel van onze reis.

Nog verder naar het zuiden naderen we de Cambodjaanse grens. Aanwijzingen van het oude rijk der Khmer beginnen op te duiken in de vorm van Hindoeïstische tempels. Vlak voor we de grens oversteken logeren we enkele dagen op één van de 4000 eilanden die de Mekong hier rijk is. Tot op deze plaats is de rivier navigeerbaar. Om de wilde watervallen te kunnen omzeilen en verder stroomopwaarts te kunnen reizen, is hier door de Franse kolonisten eind 19e eeuw een spoorweg gebouwd. Hier leeft ook de irrawaddydolfijn, één van de zeldzame populaties van deze dolfijnsoort die ooit stroomopwaarts de rivier is ingezwommen en sindsdien enkel nog in het zoet water verblijft.

Laos

Ons intiële plan was om met een bus tot aan de Laotiaanse grens te reizen. Het gedeelte van Myanmar waar je door moet om deze reis te maken is helaas onderhevig aan conflicten en te onstabiel. Daardoor heb je een vergunning nodig om deze regio te betreden. We hadden dus geen andere keuze dan naar Mandalay te reizen en daar een vlucht naar een grenspost te nemen. Via Chang Rai eerst opnieuw een stukje door Thailand maakt het mogelijk om later verder te reizen naar Laos.

Net over de grens is er in Houay Xai een Frans bedrijf dat meewerkt aan het beheer en behoud van een groot stuk ongerepte jungle met de inkomsten van ecotoerisme. Zij bieden overnachtingen aan in de hoogste boomhutten ter wereld (tot 40 meter hoog) die enkel bereikbaar zijn via kabelbaan. Al is het even wandelen in de bloedhete jungle, eens je met kabelbanen tussen de boomtoppen vliegt, zijn de uitzichten weergaloos.

Een tweedaagse op de boot over de machtige Mekong brengt ons tot in Luang Prabang met haar rijke geschiedenis en prachtige waterval. Een busrit over een bochtige bergpas brengt ons tot in Vang Vieng, de feesthoofdstad van Laos. Naast drinken en dansen kan men er ook met de binnenband van een tractor de rivier afvaren, kajakken en grotten bezoeken.

Shan staat

Het Inlemeer is de levensader van haar omgeving. Landbouw varieert sterk tussen het droge en het regenseizoen en het water wemelt van het leven. De bergen ten westen ervan zijn ideaal om te wandelen. Vanuit een stad Kalaw deden wij er drie dagen over om Inle te bereiken.

Omwille van de bronzen ringen om hun nek zijn de Kayan één van de bekendste stammen van Myanmar. De meerderheid van deze bevolkingsgroep is gevlucht voor geweld naar Thailand. Een deel ervan woont nog steeds in hun geboortegebiednabij Loikaw in de Shan staat in Myanmar.

Shan State is de grootste staat van Myanmar. Een handvol etnische minderheden in de regio hebben hun unieke taal, cultuur, geschiedenis en meestal een eigen leger. De staat is al decennia verdeeld door gewapende conflicten tussen de verschillende bevolkingsgroepen. Tot op de koop toe heeft het corrupte regeringsleger regelmatig iets in de pap te brokken. Een lokale gids die de omgeving goed kent is dus onmisbaar als je wilt gaan trekken in dit gebied. De onze heette Aike en wist exact waar de bergen veilig waren.

Onze laatste stop van het land. Pyin Oo Lwin, de koffieregio van Myanmar: